هنر میناکاری

میناکاری هنری است که بر روی فلزاتی نظیر طلا، نقره و مس انجام می‌شود. براي اين کار از حرات بالا استفاده می‌شود. در گذشته اين هنر بر روی طلا و نقره بيشتر انجام می‌شد. به همين دليل ارزش مادی بسياری داشت. هنرمند وقت بسياري را براي طراحي جزئيات صرف مي‌کند. طرح‌هايی که در انواع صنایع دستی مشابه مانند مس و پرداز هم ديده می‌شود. نقش‌هایی که نمونه‌های آن در هنرهای مانند نگارگری و تذهیب هم ديده می‌شود. انواع گل‌ها، اسليمی، حيوانات و در موارد انسان‌ها از آن جمله‌اند. در بيشتر نمونه‌ها، طرح زمينه میناکاری آبی است. سپس با رنگ سفيد طرح‌هایی روی آن ايجاد مي‌شود. البته نمونه‌هایی هم در حال حاضر در بازار وجود دارد که زمينه آنها قرمز يا سبز است. متاسفانه اين هنر از اواخر دوره قاجار و به واسطه آشفتگی کشور، رو به فراموشی رفت. تا اينکه فردی به نام «شکرالله صنيع زاده» در دوره پهلوی جان تازه‌اي به اين هنر بخشيد. کارگاهی راه انداخت و نسلی جديد را تربيت کرد. نسلی که شاگردان آنها، چه زن و چه مرد، سال‌هاست در شهر اصفهان فعاليت مي‌کنند.